Καλώς όρισες σιγουρατζή !!! Ευχόμαστε να σου αρέσουν αυτά που θα διαβάσεις!!!!!!!!! καθημερινά νέα από το χωριό μας και την Λοκρίδα …….!..... Γράψε τι θέλεις να διαβάσουν άμεσα οι συντοπίτες μας………. Γίνε σιγουρατζής και άλλαξε νοοτροπίες ……..!...... Μην το αφήσεις … .Έλα να Δημιουργήσουμε νέες αντιλήψεις ……… ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΕΤΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ότι διαβάζεις εδώ, σου μένει!!!!!!!!!! sigouratzis@gmail.com

Δευτέρα 25 Μαΐου 2015

Δίνατε περισσότερα λεφτά στις εξωτερικές παραγωγές?



Του μίλησε για υπερκοστολογημένες  εξωτερικές παραγωγές τη στιγμή που θα μπορούσαν να γίνουν με λιγότερα χρήματα από την ίδια την ΕΡΤ. 
Η απάντηση του ήταν γενική και αόριστη. " Το τι είναι μικρό, ή μεγάλο κόστος, είναι σχετικό", είπε. 
Η...
Κωνσταντοπούλου τον ρώτησε επίσης, αν είναι ακόμα μέλος της εταιρείας thetoc ΑΕ.
 Ο Ταγματάρχης απάντησε, πως, δεν είναι και πως είχε το 20% των μετοχών της εταιρείας. 
Κι όταν η πρόεδρος της Επιτροπής τον ρώτησε αν εχει ήδη παραχωρήσει τις μετοχές του, απάντησε, πως, "αυτο θα γίνει σήμερα, ή αύριο το πρωί"... 


Τετάρτη 20 Μαΐου 2015

Μας μάθαμε αλλιώς

Ό,τι και να πει, γίνεται πρωτοσέλιδο. Ό,τι και να κάνει, έχει δώσει το κεντρικό θέμα στα δελτία ειδήσεων. Τα λόγια της δίνουν μεροκάματο σε πολλούς του σιναφιού μας και γεμίζουν τις κενές ώρες των χρηστών του διαδικτύου. Ακόμα κι όταν λέει ή πράττει τα αυτονόητα. Την έχουν κατηγορήσει για τα πάντα. Την έχουν συγκρίνει ακόμα και με τους πιο στυγερούς δικτάτορες της ιστορίας, επειδή δεν λειτουργεί και τόσο συμβατικά με τον ρόλο της Μήπως, όμως, ο ίδιος ο ρόλος έχει φτιαχτεί για ανθρώπους που διαβάζουν άρθρα, ανοίγουν συνεδριάσεις, κλείνουν συνεδριάσεις, λένε «ναι» σε οτιδήποτε φέρνει η κυβέρνηση (της οποίας είναι εφεδρεία) και για αυτό η παρουσία της «ξενίζει»; Ας το αφήσουμε ανοικτό προς συζήτηση για μια άλλη φορά.
Αυτή τη φορά, την κατέκριναν επειδή πήγε στον επικεφαλής αστυνομικό μπροστά στη Βουλή και τον ρώτησε για ποιο λόγο δεν αφήνει την πορεία των εργαζομένων στα νοσοκομεία της χώρας να περάσει και να αφήσει ψήφισμα. Διαμαρτυρήθηκε όχι γιατί τους άφησαν, ούτε γιατί δεν επέβαλαν «τον νόμο»- που όπως επί χρόνια έχουμε δει στην Αθήνα, μεταφράζεται σε τόνους καρκινογόνων χημικών, κρότου λάμψης, κλομπ, κλοτσιές, μαλλιοτραβήγματα, σπασίματα χεριών και ποδιών, ξύλο σε δημοσιογράφους και φωτορεπόρτερ, «τυφλές» προσαγωγές στο πλήθος κ.λπ.- αλλά γιατί δεν αφήνουν τους πολίτες να περάσουν. Ναι. Να περάσουν ελεύθερα και να αφήσουν ψήφισμα στη Βουλή. Το δικαίωμα στη διαμαρτυρία το παρέχει το Σύνταγμα της Ελλάδας. Το παρέχουν οι νόμοι που η ίδια η Βουλή έχει ψηφίσει. Και δεν μπορεί παρά να είναι σημάδι Δημοκρατίας, όταν αυτό το δικαίωμα το υπερασπίζεται η Πρόεδρος της Βουλής.
Μας φαίνεται, όμως, τόσο περίεργο και ξαφνικό. Σχεδόν σοκαριστικό. Ξεχάσαμε τα αυτονόητα. Συμφιλιωθήκαμε με τη βία. Με οποιαδήποτε βία. Και τη στιγμή που κάποιος με εξουσία, ζητάει από εκείνους που δρουν στο όνομα της εξουσίας με ασπίδες και κλομπ, να κάνουν στην άκρη για να περάσουν οι πολίτες, που το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν διαμαρτύρονται άδικα και ούτε πήγαν να δουν τα περιστέρια και τον τσολιά, παθαίνουμε σοκ. Σοκ. Και λογικό. Είδαμε να οχυρώνεται η εξουσία πίσω από τα αδιαπέραστα τείχη που η ίδια, με τις «ευλογίες» μας, έφτιαξε για τον εαυτό της. Και να κοιτά τον «λαουτζίκο». Να μετατρέπεται σε Μαρία Αντουανέτα και να δυσφορεί επειδή τη διακόπτουν την ώρα που λιμάρει τα νύχια της. Εντός αλλά και εκτός εισαγωγικών. Νύχια που, πότε τα χρησιμοποιεί να ξύνεται και πότε να ξεΜΑΤιάζει. Με κλομπ, ασπίδες, χημικά.
Κι όμως, η Ζωή Κωνσταντοπούλου χαλάει την πιάτσα. Ο «λαουτζίκος», ο κατά Αντώνη Σαμαρά «απλός λαός», ο θιασώτης του «νόμου και της τάξης», αυτός που αν δει αστυνομικό να μη δέρνει, θρηνεί γοερά για την «χαμένη αίγλη της ηρεμίας», θα την κατακρίνει. Αλλιώς μας μάθαμε. Αλλιώς μας ξέρουμε. Μα, είναι δυνατό, να ζητάει τον λόγο από αστυνομικό που κάνει τη δουλειά του; Είναι αρμόδια; Όταν στη Δημοκρατία, μετατρέπεις τον αστυνομικό σε εκφραστή των δικαιωμάτων και της ύπαρξής σου, ετοιμάσου να δεχθείς το κλομπ από την ανάποδη. Και δεν είναι απαραίτητα ο αστυνομικός ο κακός της ιστορίας. Κάτι έκανες κι εσύ για αυτό. Η Ζωή, λοιπόν, βγήκε από το γραφείο, πέταξε το «βαλσαμωμένο κοστούμι» της εξουσίας -για πολλοστή φορά- και ζήτησε να ανοίξει ο δρόμος. Τόσο απλό αλλά τόσο ακατανόητο συνάμα. Μας μάθαμε αλλιώς.
protagon.gr

Δευτέρα 11 Μαΐου 2015

Bullying



Bullying

Το νταηλίκι (τουρκική: dayılık) είναι μια μορφή κακοποίησης, πιο συγκεκριμένα εκφοβισμού ή εξαναγκασμού.
Αυτή συνεπάγεται περιοδικά επαναλαμβανόμενες πράξεις που σκοπό έχουν την επιβολή ενός ατόμου ή μιας ομάδας πάνω σε ένα άλλο άτομο ή ομάδα, επομένως μια «ανισορροπία δυνάμεων». 
Η εν λόγω ανισορροπία μπορεί να είναι κοινωνική ή/και σωματική. Το θύμα του εκφοβισμού αναφέρεται και ως στόχος.
Το νταηλίκι αποτελείται από τρία βασικά είδη κακοποίησης – συναισθηματική, λεκτική και σωματική. 

Συνήθως, πρόκειται για ανεπαίσθητες μεθόδους εξαναγκασμού όπως η ψυχολογική χειραγώγηση.

 Το νταηλίκι κυμαίνεται από την απλή μορφή εκφοβισμού σε πιο σύνθετες μορφές, στις οποίες ο νταής ενδέχεται να έχει έναν η περισσότερους φιλους που μπορεί να φαίνεται να είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν τον «αρχι-νταή» στις δραστηριότητές του. Το νταηλίκι στο σχολικό ή εργασιακό χώρο αναφέρεται και ως ομότιμη κακοποίηση.

Το νταηλίκι μπορεί να προκύψει σε οποιοδήποτε περιβάλλον στο οποίο άνθρωποι αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Αυτό περιλαμβάνει το σχολείο ,το στρατό, την οικογένεια, το χώρο εργασίας, το σπίτι και τις γειτονιές. Είναι ακόμη ένας παράγοντας ώθησης στη μετανάστευση.

 Ο εκφοβισμός είναι δυνατό να λαμβάνει χώρα μεταξύ κοινωνικών ομάδων, κοινωνικών τάξεων και ακόμη και μεταξύ χωρών (υπερβολική εθνικοφροσύνη, σοβινισμός).